!@#$!@! schreef op 28 februari 2020 18:47:
[...]
Daarom vind ik het ook leuk om veel over neurologie te lezen. Dat helpt mijns inziens veel meer om de wereld te begrijpen dan natuurkunde en QM.
Zo zijn onze herinneringen per definitie niet nauwkeurig natuurlijk. Zelfs een dag na een gebeurtenis zullen 2 mensen die hetzelfde hebben gezien en/of ervaren zich verschillende dingen herinneren.
Daarnaast wordt hoe je je de dingen herinnert bv ook weer beinvloed door suggestieve vragen over de gebeurtenis. Onderzoeken naar getuigenverslagen zijn erg interessant(zelfs vrij bizar) op dit gebied.
Veel van de gebeurtenis word bv niet opgeslagen in onze hersenen. Zowel bij het observeren van de gebeurtenis zelf, als bij het ons herinneren van die gebeurtenis vullen onze hersenen de gaten van informatie in met dat wat in het verleden het beste heeft gewerkt. Dit gaat heel ver en zijn wij ons totaal onbewust van.
Daarnaast is een herinnering niet statisch, elke keer dat we een herinnering oproepen wordt deze weer aangepast onder invloed van dan heersende overtuigingen, emoties en andere opgedane ervaringen.
Zoals je vroeger op de basisschool in een kring zat en de eerste leerling een verhaaltje kreeg te horen van de juf/meester in zijn oor en dit door moest vertellen aan de volgende etc. De laatste in de kring vertelde het verhaal hardop en dat verhaal had dat nauwelijks nog wat te maken met het origineel. Hilariteit alom natuurlijk ;-)
Dus na verloop van tijd en hoe vaker we ergens aan terugdenken hoe verder af het van de werkelijkheid staat, incl het gevoel dat het oproept en erbij hoort. Wat dat betreft weer een onderdeel van de illusie/matrix waarin we leven :-)