ffff schreef:
Ik ben nu eindelijk zover om te accepteren, dat géén enkele bank 100 procent prima is en dat géén enkele bank altijd de garantie kan geven, dat die in het belang van de klant denkt en werkt.
Ook ik zou absoluut 100 procent betrouwbare onafhankelijke financiele adviseurs in mijn leven weer toelaten, maar het vertrouwen van mijn kant is er niet meer.
Sylvia,
Je hele posting is een vette aanbeveling waard, maar bovenstaande conclusie kan ik na vele jaren bankieren alleen maar dik onderschrijven.
Jaren geleden ben ik al tot de conclusie gekomen dat bankiers even (on)betrouwbaar zijn als de gemiddelde tweedehandsautoverkoper. En ik meen dat uit de grond van mijn hart en uiteraard door tientallen pijnlijke ervaringen.
Als arts had ik tientallen jaren geleden het gevoel dat je andere beroepsgroepen toch heus ook wel kon vertrouwen, iets kon toevertrouwen. Aan een arts een stukje van je gezondheid en aan je bankier een stukje van je vermogen.
Nu van dat laatste ben ik volledig teruggekomen. Je moet ZELF continu erbovenop zitten, continu alert zijn en vooral anno 2009 zeer assertief zijn. Dan red je het in deze jungle.
Aan overheidsinstanties die er zogenaamd zijn om de particulier te beschermen heb je in de praktijk niet veel. Eigenlijk heb je veel meer aan een assertieve instelling. Advocaten hebben ook niet mijn voorkeur. Wat je wint aan de ene kant, verlies je aan het advocatenkantoor. Zo schiet het ook niet op.
Belangrijkste levensles na bijna 40 jaar bankieren: Doe ALLES zelf, wees assertief , maar ook redelijk. Voor niets gaat de zon op. Maar vertrouw bankiers echt NIET! Alleen maar jezelf!
Peter