rationeel schreef op 12 februari 2020 14:53:
[...]
Interessant, Peter:)
Wat jij beschrijft en benoemt, is in de litteratuur terecht gekomen als de ommekeer van het beschrijven van mensen, die zich niet aan de maatschappelijke regels hielden, en die oorspronkelijk genoemd werden ASOCIALEN, in het vervolg beschreven werden als PROBLEEM gezinnen. Die ommekeer vond plaats in de zestiger jaren.
En vandaar is het natuurlijk van kwaad naar erger gegaan, in de poging om ook de verantwoordelijkheid voor dit PROBLEEM in eerse instantie te leggen bij de bevolking die zich WEL aan de maatschappelijke regels hield.
Zo werden vroeger de ASOCIALEN, gedwongen om in speciale wijken te wonen, waar ze HEROPGEVOED werden, door maatschappelijk werksters. Als dat gelukt was, konden ze weer overal wonen.
De medicalisering van asociaal gedrag is een symptoom van het afwentelen van de individuele verantwoordelijkheid van het individu om zich aan de maatschappelijke regels te houden.
Ziek zijn kun je zelf immers niets aan doen.
Als je ziek bent hoef je niet te werken.
Pijn in mijn rug. Hoevelen gaan er met die klacht naar de arts Die niets vindt, maar er toch blijkbaar niet onder uit kan, om maar die persoon tot werken ongeschikt te verkaren?
Artsen zijn trouwens gemiddeld een linkse groep ;)
Definitie: Goedmensen van de naieve soort.
Groet,
Vrindje Rationeel.