Bent u een voorstander van een NEXIT en zo niet, wat is uw alternatief?
Kort antwoord is nee. Dat is niet perse ideologisch, ik kies liever voor een andere route. Ik ben voor een Europese samenwerking en ik zie Brussel niet als de grote vijand. Ik vind wel dat de Europese Unie de crisissituaties aangrijpt om meer Europa te creëren, om een toenemende grip te krijgen op wat er gebeurt in de natiestaten. Trouwens, iedere bureaucratie probeert zijn macht, bevoegdheden en geldstromen uit te breiden. Dat is niets nieuws.
Automatische inperking van de Europese Unie gebeurt dus niet, die gebeurt alleen door de manier te volgen waarop de Britten het doen, door er gewoon maar domweg uit te stappen. Een van de redenen waarom de Britten eruit stappen is omdat de grip op hun leven te groot is geworden, de belangrijkste reden is de vorm van migratie waar het Verenigd Koninkrijk mee te maken kreeg, de enorme toestroom van Oost-Europeanen. Je zou ook kunnen zeggen dat je dit kan zien als een afwijzing op het Europese migratiebeleid, met haar open binnengrenzen.
Mijn route is de Deense route, de zogenaamde Opt-out route, tevens ook de oude route van de Britten. Bij elk nieuw Europees verdrag zien we weer een uitbreiding van de Europese bevoegdheden en het buitenspel zetten van nationale parlementen en regeringen. Voorbeelden zijn het Verdrag van Maastricht, het Verdrag van Lissabon en de Europese grondwet. Dat kun je als Nederland op twee manieren benaderen, optie 1 is het dwarsliggen van permanente uitbreidingen. Dat heeft Nederland nooit gedaan, de Tweede Kamer heeft telkens maar weer juichend haar bevoegdheden over de schutting gegooit naar Brussel, kritiekloos met de veronderstelling dat het noodzakelijk was om hun vooruitgangsidee te dienen.
Echter kijk ik al sinds het Verdrag van Maastricht naar de manier waarop de Denen dat doen, ik kijk daar een beetje naar op. De Denen zeiden al in Maastricht dat zij aan verschillende punten niet mee wilden doen, later kwam er zelfs een Deens referendum waarbij de Deense bevolking massaal tegen het Verdrag van Maastricht stemde. Toen is dus geregeld dat de Denen niet in de euro stapten, niet meedeed aan een Europees leger en geen onderdeel was van het Europees migratiebeleid. Dat is natuurlijk een fantastische positie, want ze doen mee waar ze zin in hebben, maar kunnen nooit gedwongen worden, daar komt het op neer. Ik ben erg voor die Opt-out formule en zeker op het beleid van vitale dingen. De euro en het migratiebeleid zijn van die vitale dingen, net als een eventueel Europees leger. We hebben er eigenlijk niets meer over te zeggen, hebben alles uit handen gegeven door die verdragen te tekenen, en alle daaropvolgende richtlijnen en wetgeving te moeten volgen.
Dat neemt niet weg dat die Opt-out route nog steeds mogelijk is. Er zal op een gegeven moment weer een nieuw Europees verdrag komen, we kunnen niet eindeloos doorgaan zonder nieuwe ontwikkelingen te binden aan wetgeving. Zodra er weer verdragsonderhandelingen zijn kunnen wij zeggen waar we het wel en niet eens mee zijn. De tijden dat Nederland invloed had op de tekst van verdragen is voorbij. Dat was misschien nog zo in de jaren vijftig en zestig toen we nog maar met zijn zessen waren, hedendaags is de club te groot en is onze invloed gering. Als je de keuze hebt tussen invloed uitoefenen op het totaal, of invloed uitoefenen op je eigen specifieke positie, dan zeg ik, kies voor je eigen rol. Bemoei je niet met de rest, daar hebben we toch geen invloed op, zeg alleen, als jullie die weg inslaan, maken we hier een voorbehoud, stappen we daaruit enzovoort. We gaan niet van te voren blanco cheques tekenen.