Complex
Claimemissies zijn complex, maar een voorbeeld kan duidelijkheid geven. Stel een belegger heeft tien aandelen à €8,50 (totale waarde van het belang = €85) in een technisch dienstverlener die zojuist een claimemissie van €500 mln heeft aangekondigd. Voor iedere vijf aandelen die de belegger heeft, kan hij vier nieuwe stukken kopen à € 6,25 — een korting van 15%.
Doet hij volledig mee dan betaalt hij 8* €6,25 = €50 en heeft hij na de transactie achttien aandelen in de portefeuille — 10 plus 2*4. De waarde van zijn belang is gestegen naar €135 (€85 + €50), maar de waarde per aandeel is gezakt naar €7,50 (€135/18 aandelen).
Conclusie: voor wie meedoet in de claimemissie wordt het koersverlies precies gecompenseerd door de korting die de belegger heeft gekregen op de nieuwe stukken, want €1,25 * 8 aandelen = €10. Dat is evenveel als de oorspronkelijke tien aandelen maal het verlies van €1 per stuk. Verder is zijn procentuele belang in het installatiebedrijf nog hetzelfde als voor de uitgifte.
Verkoop
Wie niet wil bijstorten, verkoopt zijn claims. De opbrengst daarvan is in een perfecte markt eveneens €10. Die belegger heeft dan naast zijn tien aandelen van €7,50 per stuk nog €10 in cash in handen, waarmee de waarde van zijn bezit gelijk is aan de €85 van voor de claimemissie (€75 + €10 = €85).
Maar de praktijk is weerbarstiger. De aankondiging van een claimemissie betekent namelijk in de regel slecht nieuws. Soms vindt het geld zijn weg naar een aantrekkelijke acquisitie, maar veel vaker heeft het bedrijf de cash nodig om zijn schulden te betalen. Dat vooruitzicht geeft direct druk op de koers en raakt daarmee ook de toekomstige waarde van de claims.
Verhandelbaarheid
Bovendien zal niet iedere belegger zijn claims willen uitoefenen. Zeker particulieren houden vaak eerder een maximumbedrag aan dan een gewenst percentage voor het belang dat ze in een onderneming willen hebben. Dat betekent dat er verkoopdruk ontstaat met als gevolg dat de prijs van de claims en vervolgens ook die van het aandeel dalen.
De aandeelhouder verliest op deze manier, maar de vrije verhandelbaarheid van de claims biedt wel weer kansen aan professionele partijen. ‘Hedgefondsen en optiehuizen kopen die claims op en verkopen op hetzelfde moment het aandeel’, vertelt de topman van een groot optiehuis. ‘Dat doen ze omdat de prijs van de claims door de verkoopdruk vaak net iets lager ligt dan die zou moeten zijn op basis van de koers van het aandeel. Dat geeft arbitragekansen.’
Risico
Behalve hedgefondsen en handelshuizen profiteert ook de bank. Naar schatting rekenen zij zo’n 2,5% commissie voor het onderschrijven en de begeleiding van de emissie. In het geval van KPN, dat JP Morgan en Goldman Sachs heeft ingeschakeld, komt dit neer op €75 mln. Volgens oud-bankier De Jager is dat percentage afhankelijk van het aantal aandeelhouders dat al heeft toegezegd mee te doen. Hoe groter de instemming, hoe kleiner het risico dat de bank met een ongewenst belang blijft zitten.
Een andere methode om dat risico te verkleinen is om de nieuwe aandelen tegen een grote korting aan te bieden. Hoewel aandeelhouders daar niets mee opschieten — een hogere korting betekent slechts dat er meer aandelen worden uitgegeven en dat de waarde van de claims navenant groter is om de verwatering te compenseren —, betekent een lagere prijs toch dat beleggers sneller worden verleid om mee te doen.
En het bedrijf? Daarover verschillen de meningen. Volgens sommige marktkenners heeft het bedrijf er baat bij het benodigde geld op te halen met zo min mogelijk nieuwe aandelen. Dat zou, nadat de winst is hersteld, leiden tot de minste dividenddruk omdat beleggers denken in dividend per aandeel. Onzin, zeggen anderen. Dividend wordt bepaald door de vrije kasstroom en niet door het aantal uitstaande aandelen.
Uit het FD van 1 maart 2013
Als je gewoon meedoet met de claimemissie, dan is er inderdaad niks aan de hand. Gewoon een kwestie van geduld hebben. Imtech heeft de juiste bestuurders nu, die niet gefocust zijn op omzet, maar op het neerzetten van een robuust bedrijf wat tegen een stootje kan. Waar de verantwoordelijkheid ligt bij de juiste personen(decentralisatie), hier heeft van de Aast erg veel ervaring mee gedaan bij Volker Wessels, zie interview Managementscope: Welke gevolgen heeft dit alles voor het besturen van de organisatie? Hoe doet u dat? ‘Dat is vrij eenvoudig. Het is bijvoorbeeld heel duidelijk wie verantwoordelijk is voor welk bedrijf. Gaat er iets mis, dan weet ik precies wie ik daar op moet aanspreken. Dat is helder en overzichtelijk. Bovendien voel ik me goed bij een structuur waarin ondernemerschap een centrale rol speelt. Het helpt ook bij het nemen van lastige beslissingen. Als je doet of het bedrijf je eigen club is en het over je eigen centen gaat, dan neem je steevast de juiste beslissingen.'
Imtech is op de goede weg !