hoebeet schreef op 15 juli 2017 09:13:
Wat die overzichten van QfG laten zien is een momentopname. De positie
aan 't eind van elke maand en het verschil t.o.v. het eind van de vorige maand.
In principe kunnen ze dus in de tussenliggende tijd duizenden aandelen hebben gekocht én weer verkocht.
Ze móeten mee hebben gedaan aan de emissie, anders kunnen ze geen warrants hebben.
Vóór de emissie verkopen zou dan handel met voorkennis zijn; vandaar dus waarschijnlijk de verkoopstop in de voorgaande maanden.
Ze geven die warrants een waarde van 1,07 mee. Dat "kan" dus eigenlijk niet. Die warrants zijn nergens verhandelbaar; hebben dus geen beurskoers
en zolang het aandeel niet boven de 7,70 staat, is de waarde van het warrant 0.
Ze hebben er 80K. Ze moeten dus 80K aandelen à 6,70 uit de emissie hebben gekocht. "Het zou dus kunnen" dat ze die meteen na de emissie hebben verkocht, voor een gemiddelde prijs van 5,63.
Het verlies dat ze daardoor hebben gelopen, 1,07, zou dan "de prijs" zijn, die ze voor de warrants hebben "betaald".
Of ze zo creatief mógen zijn weet ik niet, en de logica daarvan ontgaat me ook vooralsnog, maar anders kan ik er ook geen chocola van maken.
Ze zouden dan een verlies op de aandelen hebben genomen om de warrants te krijgen; terwijl die warrants pas wat waard worden wanneer de aandelen boven de 7,70 staan.
Geloven ze dan dat de aandelen nog boven de 7,70 geraken? Waarom zouden ze dan verkopen op gem. 5,63, nota bene bijna 40% ónder 7,70?
Het enige wat ik daarbij kan verzinnen is, dat er ooit 'n bindende afspraak is gemaakt, dat er voor een bepaald bedrag of percentage aan (een) - ze zijn nog niet klaar - toekomstige emissie(s) wordt deelgenomen. Ze móesten dan dus.