Vanaf juni ‘22 heeft er een historische kentering in monetair beleid plaatsgevonden in de Noord-Amerika, Europa en Australië.
Er wordt namelijk ‘voorgoed’ geld aan de markt onttrokken. Dat betekent dat de totale marktkapitalisatie afneemt en dat er minder middelen zijn om te alloceren, dit is nog nooit eerder vertoond. Vandaar dat voorgoed nog even tussen aanhalingstekens geplaatst staat.
In de tussentijd zijn de kosten voor kapitaal toegenomen. Dat heeft in basis twee gevolgen:
- Een hogere fiscale druk. De schuld die aan de markt verkocht wordt levert minder op dan in de tijd dat deze is gekocht, dit verlies leidt tot een gigantisch begrotingstekort. De centrale bank is immers een overheidsorganisatie, verlies is voor de rekening van de overheid.
- Een hogere financieringsdruk. De resterende schuld kost meer en doordat en minder kapitaal beschikbaar is moet de omloopsnelheid omhoog om aan de behoefte te blijven voldoen. Uitstaande vorderingen worden dus frequenter opgeëist en dat leidt tot insolventie.
Eerst was er Evergrande.
Daar kwam onder meer de stablecoin problematiek uit voort. Gelinkt aan bepaalde ‘money equivalents’
Vervolgens ontstond er problematiek in Noord-Amerika én Europa in de lokale banken (SVB, Credit Suisse etc.).
Toen is er tóch weer tijdelijk kapitaal verstrekt dat reeds onttrokken was om de ontstane liquiditeitsproblematiek te temperen.
Dat is ondertussen weer teruggedraaid en de problematiek bestaat weer terug.
Als ik ondertussen in de reële economie (een perspectief vanuit de AGF) kijk zie ik ook insolventie problematiek de kop opsteken. Ik zie ook dat prijsverhogingen niet meer simpelweg geaccepteerd worden. De marges zullen dus verder terug gaan lopen, dat zien we op de beurs ook al het en der gebeuren (cacao, shipping).
In de tussentijd is de Geopolitieke situatie uiterst fragiel en dat brengt hoogstwaarschijnlijk de nodige verstoringen met zich mee.
Conclusie: minder draagkrachtige schouders moeten een hogere last gaan dragen, kwestie van tijd voor men door de knieën gaat.
Op de beurs worden momenteel de successen uit het verleden gevierd en naar de toekomst wordt nauwelijks tot niet gekeken, laat staan dat er verder gekeken wordt naar de cijfers.
Stel dat bijvoorbeeld een gedoodverfde winnaar als ASML er in slaagt om de winst consequent op €20 per aandeel te krijgen op lange termijn. Dan kost het je net geen 40 jaar voor je je inleg terug hebt.
Ik heb die tijd nog, maar kan me voorstellen dat er in die tijd een beter koopmoment voorbij komt. Verkoop aan de optimisten koop van de pessimisten is de boodschap die Graham in het eerste hoofdstuk.
Flow Traders, er zijn weer veel stukken van de hand gedaan in de aanloop naar en op het moment van de cijfers tegen historisch aantrekkelijke koersen. Weinigen hier zijn kopers, niet aan de meeste particulieren dus.
Bekend was dat het beter dan vorig kwartaal zou zijn, slechter dan vorig jaar. Toch wordt er winst gemaakt. Dat is op zich een teken dat de strategie haar vruchten afwerpt.
Het kapitaal groeit, de cashflow groeit, de return on capital is goed. Ze hebben de tent onder controle. Kunt het beter hier parkeren dan op de bank en dividend is leuk, maar het was gewoon een mager jaar. Komt wel weer een beter jaar aan en als je de vooruitzichten ziet hoeft dat misschien niet eens zo lang te duren. Dan sta je zo op €35 en beur je een leuk dividend. Flow Traders is een cyclisch aandeel en dat moet je maar voor lief nemen.
De stijging van vandaag had ik wel verwacht. Was een exact kopie van de ontwikkeling van de cijfers de vorige keer.
Op de trading update gaat de opgelopen koers onderuit,.
Opvolgende dagen wordt de koers laag gezet op laag volume en loopt het verlies er op hoger volume een beetje uit, maar de koers gaat gedurende de tijd omlaag.
Op de dag van de cijfers wordt het verlies ingelopen tot het niveau van de trading update en zwakt gedurende de dag weer wat af met een gepaste adviesverlaging.
Hoe lager en hoe langer hoe beter, gewoon gestaag uitbreiden. Ik kom hier wanneer het zo ver is nog wel een keer op terug.
Groetjes