Vandaag expiratiedag, ik heb maar geen enkele illusies.
Net als gisteren, het begon allemaal zo mooi, en waar is het geeindigd.
Iederéén in paniek over cijfers uit de States, er is daar in de wintermaanden een ongekend pak sneeuw gevallen, wegen waren onbegaanbaar, en het land werd ook nog geteisterd door de Shutoff.
Een positieve mix toch, of niet dan.
Gisteren werd er ook nog bij Mark Rutte aangebeld.
Er stond een busje van Pleurop bij hem voor de deur en de man overhandigde hem een cactus van een stille aanbidder.
Rammelende cijfers van banken en verzekeraars, er is weer het nodige sjoemelgeld afgeboekt, ze zijn halsstarrig in hun activiteiten.
Tja, winkelverkopen nemen af, hoe zou dat toch komen, we zouden tenslotte toch fors meer te besteden hebben, stijgende inflatie, goed voor iederéén, nulrente op je spaartegoeden, nog beter voor je uitgaven, koop je allemaal rijk.
Sommigen zullen mij wel een zwartkijker vinden, ik vind het allemaal best, vroeger was alles tenslotte beter.
En misschien was dat ook wel zo.