Vanochtend interessant artikel in het FD. Het viel mij op dat BESI ruim 35% - 40% particuliere beleggers zijn (zie plaatje verderop!):
'Oranjegevoel' is zo slecht nog niet op de beurs
Jeroen Groot
Gisteren, 21:30
Particuliere beleggers blijven graag dichtbij huis en steken hun geld in binnenlandse bedrijven. Deze zogenoemde 'home bias' wordt vaak gezien als slechte manier van beleggen: dat het bedrijf toevallig in de buurt staat zegt immers niets over de prestaties. Uit onderzoek van Het Financieele Dagblad blijkt echter dat de keuze van particulieren lang zo beroerd niet is. Beursgenoteerde bedrijven met relatief veel particuliere aandeelhouders leverden de afgelopen tien jaar meer rendement op dan fondsen waar vooral grote aandeelhouders de dienst uitmaken.
Het FD heeft vijftig bedrijven in de AEX en de Midkap naar de verhouding tussen institutionele en particuliere beleggers gevraagd. Van 31 bedrijven is de verhouding bekend. 19 bedrijven konden of wildengeen mededeling doen over hun aandeelhouders.
(Rendement
Fondsen met meer dan 10% particuliere beleggers doen het beter dan andere)
Hollands glorie
Uit de resultaten blijkt dat bedrijven met meer dan 10% particuliere aandeelhouders het beter doen dan fondsen met minder particulieren aan boord. Over tien jaar genomen boekten deze fondsen gemiddeld een totaalrendement van 225%. Voor de fondsen met minder particulieren was dat 206%.
Onderling zijn er wel grote verschillen. Imtech is voor meer dan de helft in handen van particulieren. Maar die zullen met weinig plezier naar de opbrengst van hun belegging kijken. Iemand die tien jaar geleden is ingestapt — dus ver voor alle fraudeschandalen die de technisch dienstverlener nu teisteren — boekt een verlies van 92%. De inleg in biotechbedrijf Galapagos zou juist zijn verzevenvoudigd in die periode.
Grootste klapper onder het kopje 'Hollands glorie' is overigens chipmachinefabrikant ASML uit Veldhoven, waarbij een inleg uit 2005 is vertwaalfvoudigd. Al telt dat bedrijf volgens de eigen schatting maar net 10% particulieren onder de aandeelhouders. 15% zit bij een van de belangrijkste klanten van ASML, de Amerikaanse chipfabrikant Intel. De rest is in handen van grote beleggers zoals pensioenfondsen en vermogensbeheerders.
(De meeste beursfondsen hebben institutionele aandeelhouders)
Ruime meerderheid
Bij de meeste beursgenoteerde fondsen zijn institutionele beleggers ruim in de meerderheid. Dat blijkt uit de schattingen van bedrijven zelf alsook uit de gegevens van dataverzamelaars. Het Britse Computershare, dat voor vijfentwintig AEX- en Midkapfondsen de aandelenregistratie verzorgt, houdt het op een gemiddelde verhouding van 90% institutioneel en 10% particulier.
Die particulieren zijn voor een groot gedeelte Nederlanders, zo blijkt ook uit cijfers van De Nederlandsche Bank. Nederlandse huishoudens hadden eind 2014 ruim €32 mrd gestoken in aandelen. Ruim twee derde daarvan is in binnenlandse bedrijven belegd.
Imtech vs Ten Cate
Koploper onder de fondsen met de meeste particulieren is Imtech, waarvan de koers na een reeks van fraudeschandalen is ingestort. Na een chaotisch verlopen claimemissie vorig jaar is 46% in handen van particulieren, maar dat kan moeilijk als een positieve keuze worden uitgelegd.
Onderzoek
Voor dit artikel heeft het FD alle 50 fondsen uit de AEX en AMX (Midkap) benaderd. 31 bedrijven gaven een schatting op van de verhouding tussen particuliere en institutionele aandeelhouders. 19 bedrijven konden dat niet of wilden geen mededelingen doen. Omdat niet alle aandelenbelangen openbaar hoeven worden gemaakt en het aandelenbezit steeds verandert, is het precies in kaart brengen van de verhoudingen lastig, vandaar dat het om schattingen gaat.
Ook spelen de kosten een rol. Veel bedrijven besteden het in kaart brengen van de zogenoemde 'shareholder base' uit aan gespecialiseerde bedrijven, maar die kosten kunnen oplopen tot tienduizenden euro's. Als de oprichters nog een aanzienlijk belang hebben in een beursfonds zijn zij niet meegeteld als particulier of institutioneel maar in de infografiek apart vermeld.
Heel anders is dat bij het Twentse technologieconcern Ten Cate, dat onder andere kunstgras en weefsels voor kogelvrije vesten fabriceert. Ten Cate heeft 40% tot 45% particuliere aandeelhouders, waar het naar eigen zeggen veel contact mee onderhoudt. Manager investor relations Gert Steens bezoekt zelfs avonden van de wat grotere particuliere beleggingsclubs om zijn bedrijf te promoten.
Toch is het aantrekken van particuliere beleggers voor de meeste bedrijven geen doel op zich. 'We trekken blijkbaar aandeelhouders aan die bij ons passen,' zegt financieel bestuurder Rob van der Sluijs van Sligro Food Group. Toch heeft het familiebedrijf als één van de weinige ondervraagde bedrijven een speciale actie voor particulieren: klanten kunnen via hun inkopen bij de horecagroothandel sparen voor aandelen.
Diepere zakken
Een veel gehoord argument om juist te streven naar minder particulieren is dat institutionele aandeelhouders doorgaans diepere zakken hebben. Zo kan een bedrijf sneller geld ophalen als dat nodig is. Maar voor Gert Steens van Ten Cate speelt dat niet mee. 'Je hoeft misschien wat minder telefoontjes te plegen, maar met een paar vermogende particulieren kom je ook een heel eind.'
Vastgoedfonds NSI (30% particulieren) kwam eind 2013 in geldnood en haalde €300 mln op via een onderhandse plaatsing bij institutionele beleggers. Tot woede van de vele particuliere aandeelhouders, die hun belang zagen verwateren. Zij hadden voor de plaatsing 50% van de aandelen in handen. De rechtszaak die volgde werd gewonnen door NSI: de rechter ging mee in het argument dat NSI op dat moment geen andere keuze had.