De langverwachte week zit er nagenoeg op en we maken ons klaar om dit weekend ons eigen Nexit feestje te vieren.
Gisteren was het met Mittal toch wel een lichtelijk drama hoewel de schade aan het eind nog te overzien was.
Laten we eerlijk zijn, de cijfers waren gewoon niet best.
Cijfers liegen niet, tenzij ze gemanipuleerd zijn.
Het is eigenlijk net als je woning in de holst van de nacht getroffen wordt door enorme slagregens en het water via het plafond je huis binnensijpelt, je ziet het even niet meer zitten.
De volgende morgen is het weer opgeklaard, alles is weer droog, en je ziet het gelijk weer een stuk zonniger in.
Vanmorgen dacht ik nog te lezen dat de Polen aansturen op een Exit.
Het betrof echter een peiling van de verkiezing in Engeland, sturen ze nu aan op een Brexit?
Apartheid blijft in Europa, de Spanjolen willen zonneenergie, de Fransozen blijven volharden in kernenergie, de Duitsers laten gelaten een dikke wind en wij houden het gas er op.
De Polen hebben genoeg kolen.
De Grieken houden zich stil, kijk gewoon eens wat ze komende maanden af moeten lossen aan het IMF.
Een normaal mens kan op de achterkant van een bierviltje uitrekenen dat een surseance al lang plaats had moeten vinden en dat het land platgelopen werd door deurwaarders om ons gedoneerde geld terug te halen.
Maar ja, wat je in de collectebus doet is een gift en je mag niet zeuren volgens Dizzy.
Tja, er is ook een plakbaard getroffen door een drome, het was millimeterwerk.
Wip de koning, je moet er toch niet aan denken. Onze vastgoedkoning Lex wipt zelf wel zijn Max.
Hij zal wel denken ik maak lange halen en neem het er maar goed van, gratis geld voor hem.
Er is een boel veranderd in de wereld door de snelle media en robots die ons t.z.t. uit zullen roeien.
Vandaag over het algemeen toch weer opluchting, benieuwd of het doorzet, onderliggend vertrouw ik het momenteel voor geen meter.