JvH schreef op 25 juni 2012 09:24:
[...]
Wat is er aan de hand? Nog zo'n zwartkijker...
Waarom zou je eigenlijk kaarten kopen als je Google of Apple of Microsoft heet?
Natuurlijk verkoopt TomTom straks geen kastjes meer. Zo’n kastje is hopeloos verouderd.
Een kastje dat maar één ding kan, is sneu. Je kunt het niet in je auto laten liggen, want dan breekt een junk in en maakt voor de tegenwaarde van honderd kastjes schade aan je auto en ruilt vervolgens het kastje tegen een spuitje of een snuifje.
De strijd om de navigatiesystemen is verplaatst naar de smartphones. Googles Android maakt gebruik van Google Maps, Microsoft leunt op de navigatiesoftware van Nokia, en vorige week werd bekend dat Apple gebruik gaat maken van ons eigen TomTom. Dit om de overheersing van Google (nu op zowel Android als op iPhone) te bestrijden.
Een paar jaar terug kocht TomTom de kaarten van TeleAtlas voor veel te veel geld. Het kwam goed uit dat Google plattegronden van TeleAtlas wilde inkopen. Langzaam maar zeker wordt echter duidelijk dat Google het contract met TeleAtlas (TomTom dus) aan het afbouwen is. TomTom verliest dus Google als klant en wint Apple. Er zijn bedrijven die met mindere verhalen thuiskomen.
Toen kwam bij mij de gedachte aan de crowd weer eens op. Waarom zouden Google, Apple, of Microsoft eigenlijk kaarten kopen? De omdraaiing van de gedachte is een eenvoudige. Het oude denken: je hebt een plattegrond, een verzameling van wegen, en op die wegen rijden auto’s. Draai dat eens om. Je hebt auto’s. Veel auto’s. Die bewegen met een bepaalde snelheid. Dat doen ze niet in een oerwoud, moeras of op het water. Daar zal dus wel een weg onder liggen. Combineer dit met het gegeven dat iedere smartphone om de paar seconden vertelt waar die zich bevindt én het feit dat in bijna iedere auto wel een smartphone te vinden is. Je weet dus per seconde waar de auto’s zich bevinden: in welke richting ze zich verplaatsen, met welke snelheid, hoeveel tegelijk, waar ze stoppen, waar ze allemaal dezelfde kant oprijden, waar ze heel erg dicht op elkaar zitten.
Als je deze gegevens verzamelt, laat je de auto’s als potloodpunten het wegennet tekenen. Je kunt inschatten waar de vierbaanswegen of achtbaanswegen zijn, waar het kabinet in zijn gulle vrijgevigheid een snelheid van 130 kilometer toestond, waar eenrichtingswegen zijn, waar de files staan, waar de wegwerkzaamheden leiden tot omleidingen of vertragingen. Tunnels kunnen een probleem opleveren, omdat de auto’s dan even onzichtbaar zijn.
Er is al zoiets op komst. Kijk eens naar Waze. Een ‘community based’ verkeers- en navigatietool, helemaal samengesteld met verzamelde gps-signalen die de smartphones voortdurend weggeven. Waze is gratis en beloont zijn gebruikers, als ze bereid zijn om informatie weg te geven. Hoe duur de benzine is bij een bepaald pompstation, als er een ongeluk heeft plaatsgevonden, waar de flitsers staan. Gebruikers verdienen hier punten mee, als in een game.
De kaartenmaker kan zijn biezen pakken en de encyclopedieschrijver vergezellen.
De rest is normaal.
Joost Steins Bisschop is senior consultant en partner bij Jungle Minds.
joost@steinsbisschop.nlfd.nl/ondernemen/columns/Joost-Steins...