Pollo, volgens mij haal je ondernemersbeloning en redelijk werknemerssalaris wat door elkaar. Ben ondernemer dan betekent dat risico en een variabele beloning varierend van de jackpot tot failliet.
Uiteraard kan je als ondernemer kiezen voor een vast uurtarief als je denk daarmee meer klanten te trekken en meer te verdienen. Er blijft staan dat het saldo van opbrengsten en kosten (incl belasting e.d.)in de ondernemerszak verdwijnt. Daar is op zich niets mis mee.
Wil je wat anders dan moet je geen ondernemer worden maar in loondienst gaan. Weet je waar ik mij aan stoor is dat groepen beroepsbeoefenaars zoals notarissen luid roepen dat ze ondernemer zijn wanneer ze vet verdienen, maar als het tegenzit beginnen met vergelijkingen met loonslaven.
Het grappige is wannneer je dan stelt: notaris wordt maar loonslaaf en treed in overheidsdienst dat dan ook weer niet goed is, omdat ze die jackpot in betere jaren niet mis willen lopen.
Hier reactie Pollo:
"Als zwaar overbetaald financieel intermediair mag ik u wel verklappen dat de beloning wettelijk gezien voor ons soort volk in relatie moet staan tot de dienstverlening oftewel de gewerkte uren. Bij een hypotheek van een miljoen wordt een beloning van 10.000 euro (1%) vast en zeker als bovenmatig gezien ondanks HBO opleiding financiële aansprakelijkheidsrisico's enzovoorts.
Het beoogde uurloon lijkt nu een beetje richting een maximale 200 euro incl btw te gaan, voor een ervaren adviseur met wat letters voor of achter z'n naam op HBO+ niveau. Het inkomen wat zo'n adviseur/ondernemer dan op jaarbasis verdiend komt ongeveer op dat van een middenkader ambtenaar uit. Dan krijg je er nog gratis drie keer per week de zakkenvullers kritiek van politici en consumentenprogramma's bij ter verhoging van de arbeidsvreugde.
Voor 1.5 miljoen moet je dan 7500 uur adviseren, oftewel 187 ouderwetse werkweken, dan wel ruim viereneenhalf jaar werken, zonder ook maar een niet declarabel uur, tegen het hoogste acceptabele tarief. Maar in het vastgoed weten ze het vast beter".
Groet, Jonas