Pastoor GiL preekte recent nog “Bedenk dat gij in Galapagos zijt, bezit uw ziel in lijdzaamheid! Alleen geduld kan u redden”. Net als op school begreep niemand precies wat er bedoeld werd, maar gelet op de groeiende animo voor de nieuwjaarsborrel toch genoeg reden om eens uit te wijken naar de kerk aan zee. Onder het motto “dan zit die tenminste weer eens vol”.
En druk was het, ieder benieuwd naar de vooruitzichten voor komend jaar of anders de dorpsgenoten. De uiteenzetting van de directeur en de penningmeester waren wederom onovertroffen en dat stemde allen tezamen met de drankjes en hapjes tot grote tevredenheid: het geloof wederom goed gevoed.
De burgemeester – die van zijn vrouw toch ook iets moest zeggen – maakte bekend dat we een stedenband met een Spaanse stad zullen aangaan en het verkennend onderzoek op volle kracht begonnen is, opdat we daar de komende jaren hopelijk veel plezier aan zullen beleven. En hoop doet leven.
De sfeer in het dorp klaarde vervolgens nog verder op toen de Amerikaanse ex-vrienden wat tegenslag te melden hadden, zoals ze bij de bakker zeggen, geen leuker vermaak dan leedvermaak. Maar het wordt pas echt leuk als de broertjes Flinch deze of komende maand langskomen. Tot die tijd even een pas op de plaats en nog maar een rondje met de hond.
Een ieder weer veel geluk, geduld en wijsheid toegewenst!
PS: voor diegenen die het zich afvragen: ik heb het prachtige boekje vlot ontvangen en voel me zeer vereerd!