rationeel schreef op 12 mei 2021 17:49:
Geen burgers maar Joodse duivels
Leon de WINTER
digitalekrant.telegraaf.nl/static/cci...Tijdens De Grote Assemblee, ofwel bijeenkomsten van Joodse Schriftgeleerden rond 300 v. Chr., werden gebeden en rituelen vastgelegd die nog steeds door Joden worden geëerd. Shimon HaTzadik (de Rechtvaardige) was lid van die Assemblee. Sommige onderzoekers stellen dat Simon de Rechtvaardige een eeuw later heeft geleefd, rond 200 v. Chr. Hoe dan ook, zijn tombe ligt buiten de oude stad van Jeruzalem in een wijk die duizenden jaren lang Shimon HaTzadik werd genoemd.
In 1875 kocht het Sefardische Gemeenschap Comité de tombe en het land eromheen. Vanaf 1881 vestigden er zich Joods-Jemenitische immigranten. Tijdens de anti-Joodse rellen tussen 1936 en 1938 werden de Jemenieten aangevallen en vermoord. De Britten, in die tijd heersers over het mandaatgebied Palestina, grepen niet in. Nadat het pasgeboren Israël in 1948 door Arabische landen was aangevallen, werd bovendien de ’Westbank’ geheel Judenrein gemaakt door Jordaniës wrede Arabische Legioen. Jeruzalem werd een gedeelde stad; het oosten werd verboden voor Joden. Dit veranderde na de Zesdaagse Oorlog in 1967. Het Israëlische parlement nam een wet aan die het Joden toestond om grond en gebouwen op te eisen met eigendomsbewijzen uit de Ottomaanse en Britse perioden. Twee stichtingen werden als eigenaren geregistreerd door Israëlische autoriteiten. Na de pogroms van de jaren dertig en de zuiveringen van 1948 woonden er in de huizen van Shimon HaTzadik, een onderdeel van de grotere wijk Sjeik Jarrah, uitsluitend Arabieren. Na 1967 keerden Joden terug.
Procederen
Al in de jaren tachtig van de vorige eeuw gingen de Arabische bewoners procederen, zich beroepend op eigendomsbewijzen die zij niet konden tonen. Palestijnse advocaten overtuigden de bewoners ervan geen huur te betalen, want huur betalen betekende impliciet dat zij geen eigendomsrechten hadden. Talloze rechtszaken vonden plaats. De advocaten van de Arabische bewoners – die later klaagden over hun advocaten die hen in deze onmogelijke situatie hadden gebracht – weigerden huurbetalingen, vervangende woonruimte, compensatie. Een van de bewoners zei in een krant: „Tot 1991 hadden we huurdersbescherming. Maar advocaten van o.a. de Palestijnse Autoriteit (PA) zetten ons onder druk geen huur te betalen, anders hadden we het Joodse eigendom erkend. Sinds die tijd werd iedereen die wilde terugkeren naar die huurdersstatus bedreigd door vertegenwoordigers van de PA.”
Ontruimen
Ook de progressieve rechters van het Israëlische Hooggerechtshof konden niet anders besluiten dan dat de Arabische bewoners de vier panden moeten ontruimen. De zaak sleept zich voort, en deze week werd een nieuwe gerechtelijke uitspraak verwacht met hetzelfde oordeel: de bewoners zijn geen eigenaren, en doordat zij al tientallen jaren geen huur betalen, moeten zij de woningen verlaten.
Dit is een onverkwikkelijke zaak. De families die er wonen zijn gegijzeld geraakt in een strijd die veel groter is dan hun begrijpelijke verlangen te blijven wonen waar zij decennialang hebben gewoond. Zij hebben de panden nooit gekocht, en zij hebben geen huur betaald – wat moet er dan gebeuren in een staat waar (nog altijd) de wet wordt gevolgd? In Nederland worden elk jaar duizenden huishoudens uit huis gezet als er geen huur is betaald, dat gebeurt overal.
Waarom worden op de burgerbevolking van Israël in het wilde weg honderden raketten afgeschoten? De Palestijnse kleptocratie rondom president Abbas zocht een aanleiding de verkiezingen af te blazen. Abbas’ presidentiële mandaat eindigde in januari 2009, maar hij zit er nog steeds, zonder verkiezingen, zonder populariteit. Maar nieuwe verkiezingen dreigen na Gaza ook op de Westbank de terreurbeweging Hamas, een cliënt van Teheran, aan de macht te brengen, wat het einde zou betekenen van de Palestijnse Autoriteit, en dus van Abbas.
Zijn propagandamachine ging de afgelopen weken in de hoogste versnelling. Palestijnse jongeren maakten video’s van aanvallen op orthodoxe Joden. Joodse nationalisten gingen als reactie daarop ook rellen. Vanaf de hoogte van de Tempelberg werden stenen en zwaar vuurwerk naar Joodse gelovigen en de politie gegooid. Maar Abbas verloor de controle. Het gebrul in Gaza en Teheran over Israëlisch geweld tegen moslims werd oorverdovend luid (met de gebruikelijke opruiende bewering dat de Joden de Tempelberg willen verwoesten), en Hamas nam de opstand over terwijl diverse internationale media bleven beweren dat het conflict ging om de schandalige ontruiming van Palestijnse gezinnen uit vier panden.
Abbas lokte rellen uit en bood daarmee onbedoeld Hamas de kans zonder verkiezingen te laten zien wie op de Westbank de baas is geworden. Hamasvlaggen wapperen op de Tempelberg. Teheran zint op wraak voor de aanvallen van Israël op zijn nucleaire wapenproject, en wil dat er bloed vloeit – Teheran liet Hamas honderden raketten afvuren. Dat is Israël smeken om overweldigend tegengeweld, en dat is de bedoeling van Teheran: de meeste westerse media verspreiden met graagte beelden die suggereren dat Israëls militaire macht wreed optreedt.
De stichter van islamistisch Iran, Ajatollah Khomeini, zocht met zijn revolutie de ultieme, apocalyptische strijd tegen de Joden. Gewetenloos vuurt Hamas raketten af op Israëlische steden; daar zien de terroristen geen burgers maar Joodse duivels. Dit is het Midden-Oosten.