deel 3 van het drieluik
Het is zondag geworden. De wintertijd is ingetreden, maar het extra nachtelijke uur heeft Maggy66 geen nieuwe energie gegeven. De spiegel laat een grauw gezicht zien. Maggy is uit haar doen sinds ze zich realiseerde dat ze haar hand heeft overspeeld. In een moment van zelfoverschatting heeft zij, zijzelf notabene, aan het IEX-forum gevraagd waar ze dan fout heeft gezeten.
Ze was er van uit gegaan dat ze zich deze bluf makkelijk kon veroorloven. De statistiek wees immers uit, dat mensen relatief kort zijn van geheugen en niet de moeite nemen om te gaan graven.
Haar plezier om deze bluf was van zeer korte duur. Haar opponent voelde zich uitgenodigd om alles nog eens fijntjes uit de doeken te doen. Woest was ze geworden na het verschijnen van het tweede deel. Hij had de spot met haar gedreven ! Met haar, Maggy66. In lelijke woorden was ze hem aangevlogen op het forum. Om in een volgende posting het forum te beschuldigen dat iedereen háár met groffe woorden aan viel. Hahahaaa, verwarring ten top ! Nog een keer draaien. Niemand hoefde Maggy het zwartepietenspel te leren.
In de nachtelijke uren had het haar toch dwars gezeten. Zij, Maggy66, had het forum onderschat. Al vanaf haar eerste posting werd zij uitgedaagd om haar vermogende positie te bewijzen met ratio, met dossierkennis en met intelligentie. Haar probleem lag direkt op tafel.
Hier zaten mensen met meer dossierkennis en meer intelligentie dan Maggy66. Ze kon niet tegen hen op. Gemene vragen kreeg ze, dat was het gewoon. Ze had moeten vechten om zich er steeds uit te wringen. Ze had gekozen voor de beschuldiging dat haar antwoorden verdraaid werden, iets dat op de korte termijn vaak werkt. Net lang genoeg om de twijfelaars aan haar zijde te houden, hahahaaa. Ze zou blijven verzekeren dat zij het hardste zou lachen, dat haar inzichten tot de betere winsten leiden.
Het bluffen moest wel meegroeien met iedere daling van de beurskoers. En de dalingen gingen hard. Maar Maggy66 zette in op het spel van succes. Iedereen volgt graag succes. Het fictieve personage Maggy66 zou rijk zijn, ze zou met enorme gebaren op de beurs de koers van Imtech aandelen kunnen ondersteunen, meerdere huizen in het buitenland zou ze bezitten –en natuurlijk zou ze veel in het buitenland wonen- . Ze moest nog 1 factor toevoegen. Een succesvolle vrouw is getrouwd met een succesvolle man. Een dr.ir.
Hahahaaa, zij was de rising star van het Imtech forum. Maar ze begon steeds harder door de mand te vallen. Haar grote gebaren om de beurskoers te ondersteunen, hadden niet geholpen. En daar werd ze luid aan herinnerd. Haar uitglijders over de Ebitda bleven terug komen, het achtervolgde haar. En het ergste was, dat Maggy66 het aan voelde komen, dat er nog een derde deel aan zat te komen als antwoord op haar vraag waar ze fout had gezeten.
Die verrekte ff_relativeren had immers nog niet gewezen op haar blunder dat een claim hetzelfde was als een aandeel. Ze wist het ! Ze wist dat hij met nog een derde verhaal op de proppen zou komen. Hij zou het niet nalaten om daar naar te wijzen. Maar wanneer zou hij ermee komen ? De eerste twee verhalen waren 1 dag na elkaar verschenen. Zou zij, Maggy66, op zondag opnieuw worden geconfronteerd met haar houding en haar uitspraken op IEX ? Ze wist hoe ze er op zou gaan reageren. Zij, Maggy66, zou volhouden dat ff_relativeren bijna alles liegt wat hij over haar schrijft. Dat zou ze doen.
Net zoals ze ontkend had op IEX, dat ze die beruchte woorden had geschreven. Een claim, dat is toch hetzelfde als een aandeel ? Toen was hij gekomen met het bewijs. Hij had haar gequote, die ellendeling. Etterbakkie had ze hem later op de zaterdag nog genoemd, omdat hij het had gedurfd om haar verleden op te rakelen. “Etterbakkie, wat vuil van je !”
Woest was ze geweest, en dat was aan haar taalgebruik te merken. Ze was grof geworden, even had ze zich laten gaan. Hij zou dat vast weer tegen haar gaan gebruiken. Maar het lag aan hem, aan de ellendeling die ze etterbakkie had genoemd. Nee, het lag niet aan haar.
Pffffhh, soms voelde zij zich net een ondernemer op de weekmarkt. Iets met een viskraam.
“Nieuwe vis en rottere vis ! U ruikt de versheid dames en heren ! Kopen, kopen …
Wie heeft de kortingbon meegebracht ? Een koopje vandaag !
131 vissen voor 1 prijs … “
Het was 16:00 uur geweest op de weekmarkt, en de verkopers begonnen hun kramen af te breken.
Maar zij was nog met de helft van haar vissen blijven zitten, onverkoopbaar. Heel haar voorraad rustte op krediet bij de banken, en nu moest ze naar die banken terug. De banken zouden eisen gaan stellen. Ze hoorde de marktverkopers en de marktbezoekers gniffelen.
Maggy66 nam zichzelf voor om bij thuiskomst nog even op het IEX forum te kijken. Ze had het met een zekere Guusje gehad over Maggy-memorabilia. Ze had zelf bedacht dat Maggy-kaarsen wel iets hadden. Die konden dan door ze op te branden, licht geven in het duister. Het etterbakkie zou vast met de lollige opmerking komen dat een Maggy-kaars branden, eigenlijk een ludieke manier is om Maggy af te branden. Ach, ach, wat een klier was het. Een etterbakkie van het ergste soort. Ze had er goed aan gedaan om hem op het forum uit te schelden.
Maggy was moe van de dag achter de viskraam. Ze ging naar huis. Morgen naar de banken, waar ze zou horen dat ze een slechte ondernemer was die geen zicht had op de kostenstromen.
Pffffhh, het zij zo. Allemaal etterbakken die haar visie niet begrijpen. Het ligt aan de wereld, en niet aan Maggy66.