Wall Street Trader schreef op 27 maart 2021 14:11:
[...]
Van de Stolpe: ‘We verkopen al in Duitsland en Nederland, en we zijn zeer enthousiast over wat we zien.
In de andere landen kunnen we nog altijd geen pil verkopen, omdat we nog in discussie zijn over de terugbetaling. Een land als België doet er echt eeuwen over. Dat irriteert me enorm. Onbegrijpelijk. Het is slecht voor patiënten en voor bedrijven, want dat patent tikt gewoon weg. Elke dag is een dag minder om je investeringen terug te verdienen.’
We wisten al dat het een langdurig proces zou worden. Tot dusverre wordt het medicijn alleen in Duitsland en Nederland verkocht, maar we zijn volop met verzekeraars en overheden van andere landen in gesprek over de vergoeding. Ik vind het wel frustrerend dat een middel na goedkeuring niet na een paar maanden voor elke patiënt beschikbaar is. Door dit hele systeem, maar ook omdat de prijzen er veel hoger liggen, verdienen farmabedrijven vooral geld in de Verenigde Staten. Bij innovatieve medicijnen gaat het om zo’n 70% van de totale winst.
Er wordt her en der gesuggereerd dat ik tien jaar lang bezig ben geweest met filgotinib te hypen, dat ik daar persoonlijk gewin van heb gehad en dat het uiteindelijk een luchtbel blijkt te zijn. Maar ik kan met de hand op het hart zeggen dat dat nooit het geval is geweest. Natuurlijk ben ik enthousiast. Je moet als CEO enthousiast zijn over wat je bedrijf ontwikkelt en wat je doet. Als je als CEO geen enthousiasme uitstraalt, zal je nooit beleggers vinden die meegaan in het avontuur en het verhaal.
"Kijk, meer dan 90 procent van mijn vermogen zit in Galapagos. Ik heb zowat 550.000 aandelen plus een paar honderdduizend warrants. Ik oefen per kwartaal 15.000 opties uit. Dat is publieke informatie en dat zijn transacties die lang op voorhand zijn vastgelegd. Maar ik heb nooit echt gecasht. Wel heb ik al eens wat verkocht, om de vermogensbelasting in Nederland te betalen. Ik kan die niet uit mijn salaris betalen, want de aanslag is hoger. Dus verkoop ik wat om die rekeningen te betalen. De suggestie dat ik heb willen cashen op de hype rond filgotinib, is heel pijnlijk.
"Maar laat me hier geen zielig verhaal neerzetten. Ik ben twee derde van mijn vermogen kwijt. Jammer, maar ik heb genoeg dus ik klaag er niet over. Het is erger voor het natuurbeschermingsproject African Parks, waar mijn geld een beetje naartoe gaat. Die hadden anders meer gekregen. Voor mij draait de wereld er niet anders door."
Toch is de druk op het Amerikaanse farmabedrijf niet te onderschatten, zegt een zakenbankier. ‘Op Wall Street klinkt kritiek op het vele geld dat Gilead in ontstekingsziekten steekt, een segment waarin het niet erg uitblinkt, terwijl zijn prestaties in virale ziekten en oncologie veel beter zijn. Eigenlijk hangt Gilead ook wat vast aan Galapagos. Alles loslaten en afschrijven is een zware dobber. Maar hoe kleiner de pijplijn van Galapagos wordt, hoe lager de afschrijvingskosten, en dan kan iets bewegen. Maar op zeer korte tijd is dat niet aan de orde.’
Tenzij er nog verdere twijfel zou worden gezaaid met de Manta-studie. De FDA gaf vorig jaar geen groen licht voor de commercialisering in de VS van Jyseleca omdat ze eerst een onderzoek naar de spermaproductie bij behandelde patiënten wilde afwachten. Halfweg dit jaar worden die Manta-veiligheidsgegevens wellicht vrijgegeven. Gilead zal die data willen zien alvorens te beslissen of het al dan niet verder gaat met de vermarkting van Jyseleca tegen inflammatoire darmziekten in de VS.
De tweede helft van 2021 kan dus cruciaal worden voor Galapagos. Als Gilead zou beslissen alle verkooprechten op Jyseleca in de VS terug te geven aan de Mechelaars, kan je je afvragen wat de zin nog is van de alliantie. Over de verkoop van Jyseleca als reumamiddel gooide Gilead al de handdoek, de behandeling tegen longfibrose is van het bord geveegd door slechte resultaten, en Toledo moet zich nog bewijzen.
‘Als die ankerpunten één voor één afbrokkelen, kan de samenwerking een voorwerp van discussie worden bij Gilead’, zegt een marktkenner.