Vanmorgen was het weer dikke pret tijdens het kijken naar Harrie, puur volksvermaak als je ziet wat van een illuster gezelschap er dit keer aanschoof op anderhalve meter afstand.
Wouter van de Blokhuttenslijters had een metamorfose ondergaan na een tijdje ondergedoken te hebben gezeten.
Hij had het wel heel erg bont gemaakt, hij had zich vorig jaar naar wat ik gehoord heb vergrepen aan de poedersuiker en dit werd niet echt gewaardeerd door de familie.
Hij is weer van de partij, hij keek niet echt vrolijk en was nog een beetjes witjes rondom zijn neus.
Tsja, het zijn woonwagenkampbewoners, maar ik moet eerlijk zeggen, op het kamp hebben ze de laatste 40 jaar nooit rotzooi veroorzaakt, behalve misschien wat belastingonderduiking, verder zijn het hardwerkende mensen die doen wat ze beloven.
Zijn oudere broer Wim heeft vorig jaar zijn huis op wielen ingeruild voor een riante villa en woont nu op stand in het woonwagenkamp.
Gek genoeg zijn daar op het erf het afgelopen half jaar in chronologische volgorde een peperdure Porsche, een Mercedes, een Ferrari en een Bentley volledig in rook opgegaan.
De daders hebben ze nooit gevonden, iemand uit eigen kringen zal het nooit gedaan hebben, dit soort gasten gaan voor elkaar namelijk door het vuur.
Een blokhut als vakantiewoning met een gegarandeerd rendement, het klinkt te mooi voor woorden, de eerste jaren gaat het wel goed, maar naar een jaar of 8 zal het interieur zodanig geruineerd zijn dat het weer een paar jaar rendement kost om de boel weer een beetje op orde te krijgen.
Maar ja, als je optimale rendement wilt dan kun je de blokhutten ook onderling gaan huren en verhuren van en aan andere mensen die tegen die tijd ook in het schip zitten op een vakantiepark aan de andere kant van Nederland.
Geert durfde niet te komen en daarom ging de dochter van Harrie maar bij hem langs.
Hij droeg geen kuchschort maar een kermispak, en de bank lag vol met stierenhuiden.
Met hem gaat het altijd goed, hij leeft in weelde, en hij verdient grof geld, tenminste, dat zegt hij, verder werd ik niet veel wijzer van hem.
Nestor Han was er ook, hij verwacht nog een flinke daling van de beurs omdat sommige aandelen wel erg aan de prijs zijn, wat betaal je liever, een k/w van 7 of een k/w van meer dan 100.
Zelf heb ik hem wel eens ontmoet, en na een overvloedige lunch viel hij na 3 glazen wijn in rap tempo geleegd te hebben voor mij in slaap.
Ze kunnen het altijd mooi vertellen, ze kopen altijd op de juiste momenten, ze verkopen ook op tijd, en hebben altijd voldoende cash om op lagere koersen bij te kopen te middelen.
Ik ging lichtelijk slingerend op de fiets naar huis, Han hoefde niet te rijden, hij heeft namelijk geen rijbewijs.
En de slijter was vanmorgen ook vroeg aan de drank, hij kan al die moeilijke namen altijd perfect uitspreken en heeft een enorme vakkennis.
Ik werp een blik op de Coronameter, langzaam aan loopt deze terug, het gaat de goede kant uit, en hopelijk komt er geen tweede golf en sterft het virus zelf uit.
Kwartaalcijfers zijn nagenoeg achter de rug, ze waren niet best, en die van het 2e kwartaal zullen waarschijnlijk nog minder best zijn.
Deze week een bak met economische cijfers, en deze zullen ook allerbelabberdst zijn.
Bij ons willen ze de verkiezingen uitstellen met een jaar, liever zien ze ons nooit meer stemmen, als je zulke uitspraken durft te doen dan ben je een wandelende ramp voor ons land.
En ik weet zeker dat Trump straks herkozen gaat worden, het zal de beste keuze zijn.
En pakken we straks de draad weer op, wordt het een kortstondige V-recessie, een U-recessie, of krijgen we een VW-recessie.
Niemand weet het, maar ik durf te zeggen dat we barre tijden gaan krijgen.
Tja, in 3 maanden tijd is de wereld totaal veranderd, maar toch wil ik niets liever dan terug naar het normale leven.
En ik ben niet de enige, bij ons in het centrum was het gisteren stervens druk in de DorpsHoofdstraat.