Het enige wat ik mis, de consument. We praten niet over Adidas, maar over de machines die de shirtjes destijds in elkaar konden breien. Zoals ik net als jij ook gevoelens krijg bij een simpel Adidasshirtje, waar we trots op waren, alsof we sterren waren en er nu zelfs mensen zijn, die de atarispelletjes van destijds als klassiekers beschouwen en die daardoor zelfs waarde krijgen, mag ik toch aannemen dat je toch de nieuwe spelletjes, hoewel minder origineel, er toch beter uit vindt zien. Ga je morgen zo'n houten Atari kopen of ben je consument en wil je vooruit, net als de Atari destijds?
Retorische vraag. De markt is flauw van meer van hetzelfde en wil echte vooruitgang zien. Die vooruitgang komt uit het oosten, niet langer vanuit Apple en die verandering is alleen mogelijk met 7 en 5 nm chips. Die verandering is maar op één manier mogelijk, ASML.
Je kunt natuurlijk ook bij een telefooncel stoppen en bellen dat je er aan komt, maar de realiteit is toch even anders.