Ik kocht mijn eerste aandelen Accell nog in de vorige eeuw. Ik ben altijd trots geweest op mijn Accell: een echt Hollands product, gefabriceerd in ons eigen Friesland. Batavus, Sparta, Union, vertrouwde merken die stonden voor kwaliteit.
Een goed en eerlijk management: er verliet bij wijze van spreken geen enkele fiets de fabriek zonder dat Rene Takens er eerst even een rondje op gereden had. De productie groeide en van de stijgende koers heb ik gedurende al die jaren flink geprofiteerd.
Ik was trots deel uit te maken van het Accell-sprookje.
Het eerste vege teken kwam toen ze opeens ook Finse sportapparaten gingen verkopen, zogenaamd om ook iets te kunnen verkopen als het slechte weer was. Geen gekke dingen doen , dacht ik , maar vooruit.
De vooruitzichten waren niet heel geweldig maar de opkomst van de elektrische fiets gaf een enorme impuls. Rene had het goed gezien, en er werd veel veel verdiend. Zoals het helaas vaker gaat met mooie, maar kleine Nederlandse bedrijven en artiesten zodra ze een beetje succes hebben: ze willen nu ook het buitenland veroveren. Altijd tricky (LCI, Imtech), want dat zijn andere markten die je niet kent en hoe behoud je de controle ?
Duitsland, de VS, zaten die op onze Friese fietsenmakers te wachten ?
Toen Rene Takens zijn afscheid aankondigde begon ik al te twijfelen. Want ofschoon de markt voor elektrische fietsen groeide, maakte Accell daar maar voor een deel gebruik van. Het bod van Pon kwam dan ook als geroepen, 31 euro. Het management vond de prijs te laag, en ik ging ervan uit (zoals velen) dat we op 35 wel een deal zouden hebben. Maar dat ging niet door. De haaien van Pon hadden waarschijnlijk al als voorwaarde dat er een nieuw en agressiever management zou moeten komen. En daar voelde men bij Accell niet veel voor. Ook toen al moet men daar geweten hebben van de problemen in de VS en het krimpend marktaandeel. Zij moeten hebben geweten dat 31 een heel mooie prijs was voor het aandeel.
Nee, zelf heb ik ook niet verkocht toen. Ik wilde toch nog even een iets hogere prijs afwachten, geloofde het management dat 31 gezien de groei een te lage prijs was, maar vooral: ik ging ervan uit dat Accell nu eindelijk toch eens optimaal zou kunnen profiteren van de verder
stijgende vraag naar elektrische fietsen.
Nu lees ik dat deze groei nog verder is toegenomen en zijn de resultaten van Accell een grote teleurstelling. Hoe is het toch mogelijk dat een bedrijf met zo'n enorme ervaring, reputatie en marktaandeel in eens stijgende markt geen betere resultaten weer te bereiken ?
Ik ben me gaan schamen voor Accell. Nog niet eens plaatsvervangend, want hoe heb ik zo naief kunnen zijn om tegen de tekenen in vast te houden aan mijn hoop en vertrouwen ? Rene, wat heb je voor opvolging aan Accell overgelaten ?
Ik ben altijd trouw en loyaal geweest en heb enkel af en toe wat plukjes aandelen verkocht ivm. de weging in mijn portefeuille. Ik was veel te trots op Accell weg te doen. Ik zal het ook nu niet doen, want net als in een huwelijk heb je ook getekend voor de magere jaren. Maar ik hoop dat het management bij Accell wel eindelijk eens gaat doen waar ze jaren goed in waren: fietsen verkopen in een groeiende markt en dit zomaar uit handen geven in al die opkomende internet-verkopers (want die kunnen het kennelijk wel).