PERSBERICHT: ABLYNX DEELT TOPLINE RESULTATEN MEE VAN DE FASE II STUDIE MET VOBARILIZUMAB IN PATIENTEN MET SYSTEMISCHE LUPUS ERYTHEMATODES
GEREGLEMENTEERDE INFORMATIE - VOORWETENSCHAP
GENT, België, 26 maart 2018 - Ablynx [Euronext Brussels en Nasdaq:
ABLX] maakte vandaag bekend dat in de Fase II dosis-bepalende studie met
vobarilizumab, de Vennootschap's anti-IL-6R Nanobody(R), het primaire
eindpunt, dosisrespons gebaseerd op de gemodificeerde BILAG-gebaseerde
gecombineerde beoordeling van lupus (mBICLA) op week 24, niet werd
behaald.
Aan de studie namen 312 patiënten deel met matige tot ernstige
actieve seropositieve systemische lupus erythematodes (SLE) in vijf
behandelingsgroepen (vier dosisgroepen met vobarilizumab en placebo).
Demografie en baseline kenmerken waren vergelijkbaar tussen de
behandelingsgroepen en weerspiegelden een typische SLE populatie.
Veiligheidsbevindingen tot en met week 58 waren gunstig voor
vobarilizumab. Behandeling gerelateerde ernstige bijwerkingen werden
gemeld bij 2,0% van alle met vobarilizumab behandelde patiënten
tegenover 6,5% in de placebogroep. Het percentage patiënten met een
ernstige infectie was ook lager in de vobarilizumab groepen in
vergelijking met de placebo groep (2,8% versus 6,5%). Behandeling
gerelateerde bijwerkingen die leidden tot stopzetting van het
onderzoeksmiddel werden gemeld bij 12,4% van alle met vobarilizumab
behandelde patiënten tegenover 6,5% in de placebogroep. Twee
overlijdens werden gerapporteerd in de vobarilizumab groep.
Dr Robert K. Zeldin, Chief Medical Officer bij Ablynx, zei:
"We zijn teleurgesteld dat vobarilizumab geen dosisrespons liet zien in
de analyse van het primaire eindpunt van de studie, maar vobarilizumab
werd goed verdragen in alle onderzochte dosisgroepen, wat het gunstig
veiligheidsprofiel bevestigt. We zullen de volledige dataset verder
analyseren en danken de deelnemers aan de studie en hun families,
evenals de onderzoekers en de medewerkers die hebben bijgedragen aan
deze studie."
Over de Fase II STEADY studie
Deze multicenter, gerandomiseerde, dubbelblinde, placebo-gecontroleerde,
dosis-bepalende Fase II studie werd in augustus 2015 opgestart en 312
patiënten met matige tot ernstige, actieve seropositieve SLE in de
Verenigde Staten, Europa, Zuid-Amerika en Azië werden er in
opgenomen. Patiënten werden willekeurig toegewezen aan
één van de vier dosisgroepen van subcutane toediening van
vobarilizumab (75mg iedere 4 weken, 150mg iedere 4 weken, 150mg iedere 2
weken, 225mg iedere 2 weken) of placebo. Patiënten werden
geëvalueerd voor de werkzaamheid tot en met week 48 en voor
veiligheid tot en met week 58.
Het primaire eindpunt van de studie was het percentage van de
patiënten die een respons bereikten op week 24 gebaseerd op de
gemodificeerde BICLA score (BILAG-gebaseerde gecombineerde beoordeling
van lupus). Dit is een samengestelde score voor de SLE ziekteactiviteit
in alle systemen van het lichaam, gedreven door een verbetering van de
BILAG index (British Isles Lupus Assessment Group), geen verslechtering
van de gemodificeerde SLEDAI-2K (SLE ziekteactiviteitsindex exclusief de
lage complementscore) en geen significante verslechtering van de
volledige beoordeling door de arts (PGA) vergeleken met de
uitgangswaarde. Het primaire eindpunt werd geanalyseerd met behulp van
de Multiple Comparison Procedure Model (MCP-Mod) methode om de
dosis-responsrelatie te evalueren. Secundaire eindpunten omvatten de
gemodificeerde SRI (SLE responderindex), een samengestelde score voor
SLE ziekteactiviteit, gebaseerd op een verbetering in de gemodificeerde
SLEDAI-2K zonder verslechtering van de BILAG index of van de PGA, de
afzonderlijke componenten van de samengestelde eindpunten, evenals de
effecten van vobarilizumab op de frequentie van opflakkeringen, gebruik
van corticosteroïden en gezondheid gerelateerde levenskwaliteit.
Over SLE
SLE is een complexe, auto-immune aandoening in meerdere organen,
gekenmerkt door de productie van pathogene auto-antilichamen en neerslag
in de weefsels van immuuncomplexen, wat leidt tot wijdverspreide
weefselschade. Hoewel de etiologie van SLE niet volledig begrepen is,
zijn meerdere genetische, milieu- en hormonale factoren betrokken bij de
ontwikkeling ervan. De ziekte vertoont een grote verscheidenheid aan
symptomen en zeer variabele klinische kenmerken, met inbegrip van
systemische-, huid-, nier-, musculoskeletale, neurologische en
hematologische manifestaties. Ongeveer 5 miljoen mensen wereldwijd
lijden aan een vorm van lupus en 90 procent van de mensen met deze
diagnose zijn vrouwen.
Het behandelen van SLE vereist meestal een uitgebreide beoordeling van
de ziekteactiviteit, de schade door de ziekte en de zorgvuldige
afstemming van de behandeling op de betrokken organen en de ernst van de
ziekte. Over het algemeen is de behandeling gericht op het beheersen van
symptomen tijdens de acute periodes van actieve ziekte en om het risico
op opflakkeringen tijdens perioden van remissie te minimaliseren.
Conventionele therapieën omvatten antimalariamiddelen,
corticosteroïden en immunosuppressiva en worden vaak geassocieerd
met significante risico's en nadelige effecten. Belimumab, een
B-lymfocytenstimulator-specifieke remmer, is de enige goedgekeurde
gerichte therapie voor de behandeling van volwassen patiënten met
actief auto-antilichaam positieve SLE die standaardtherapie krijgen.
Over het algemeen is er een aanzienlijke onvervulde medische behoefte
aan effectievere en beter verdraagbare therapieën voor de
behandeling van SLE.