blendle.com/i/trouw/eigenwijs-koppig-...
Zo is dat: op het land werken, buiten zijn, bewegen, je niet laten ringeloren: dát helpt!
Dat zie je ook (nog?) veel in Portugal: oudjes die op de markt hun waren aan de man brengen, eigen moestuintje en zo, onbespoten en wel.
Daar smaakt andijvie nog naar andijvie, dus een beetje bitter, is het fruit mierzoet, hebben de tomaten, de bieten, de wortels hun volle smaak nog.
Maar wat doet de Westerse 'beschaving': geen eigen moestuintje meer, zelfs geen eigen tuintje, want we hebben er geen tijd voor, geen groene vingers, dus stenen in de tuin.
De vrije tijd vullen we met electronica, en bewegen doen we (áls we dat al doen) op de loopband in de sportschool.
Onze lichamen presenteren te zijner tijd de rekening wel, maar dat zien we dán wel weer...
En onze geest? Och, daar hebben we antidepressiva voor - de club van één miljoen slikt ze al...
Helaas helpt rijk Portugal het land naar de knoppen met een waterverbruik van gemiddeld 2100 m3: het zwembad wordt niet met zout water gevuld, maar met zoet water, en we leggen nóg maar een 18 holes golfbaan aan: laat maar stromen, dat water!
Gortdroog is het in het midden en zuiden, de stuwmeren staan leeg, de grondwaterstand is zó gezakt, dat zelfs eeuwenoude olijfbomen, jongens met een stamdiameter van maar liefst 1,5 meter, de pijp aan Maarten hebben gegeven.
De fauna kan de regelmatig voorkomende gortdroge periodes niet meer aan: de waterreserves zijn uitgeput.
En de tuintjes drogen ook uit.
Het gaat hard daar, heel hard...