De grote niet-te-vermijden-rente-verlaging is er dan eindelijk. Gewoon met
50 basispunten. Zoals iedereen ook had verwacht. Enkele grotere banken in
Amerika fluisterden zelfs 75 basispunten. Maar dit leek mij vrij onlogisch omdat
hiermee Greenspan juist olie op het vuur zou hebben gegooid. Het voornaamste
doel voor de renteverlaging is immers het herstel van het consumentenvertrouwen.
Zoals we de afgelopen dagen hebben gezien, is dit consumentenvertrouwen in een
rap tempo gedaald. Daar de consument (onder economen ook wel Joe Sixpack
genoemd) de kurk is onder de Amerikaanse economie, is het van cruciaal belang
dat Joe blijft uitgeven. Zo niet, dan is een harde landing onvermijdelijk.
Gezien de scherpte van de daling zou een grotere verlaging logisch lijken.
Echter het gevaar bestaat dat een dergelijke actie als paniekvoetbal wordt
uitgelegd. Joe Sixpack zou kunnen denken, "O, het gaat blijkbaar toch wel erg
slecht met de economie. Laat ik maar even wachten met die nieuwe auto en eens
wat schulden aflossen".
Nee, de Amerikaanse consument moet uitgeven (Shop till you drop). Of zoals
Ed Yardeni het gisteren zo mooi zei, "Shopping is the bigger meaning of life".
Ik blijf erbij dat de kansen op een harde landing groot zijn, groter dan
menig econoom nu nog denkt. Laten we hopen dat de reddingsacties van kapitein
Greenspan voldoende zijn en dat ik ongelijk heb. Zo niet, dan voorover bukken en
hoofd tussen uw knieën en bereidt u voor op de klap.
Toch zijn er ook positieve kanten aan het verhaal. Een van mijn eerste
columns bij IEX ging over het effect van de Greenspan verlagingen. Als de FED
tweemaal verlaagd is het bijna een garantie op koerswinst. Gelukkig weet u als
regelmatige lezer dat garanties niet bestaan of heel duur zijn, maar opvallend
is deze beweging wel. Hieronder volgt een staatje van de koersontwikkeling van
de Dow Jones na de tweede renteverlaging. Het minimale 1 jaar rendement is 7% en
gemiddeld maakt u een rendement van 24% per jaar. In tegenstelling tot het
eerste 5 dagen effect is de fundamentele achtergrond volkomen logisch. Hoe lager
de rente, hoe aantrekkelijker aandelen zijn. Als belegger moet u tenslotte
ergens heen met uw geld en als u bijna niets meer op uw spaarrekening krijgt,
dan zijn aandelen weer een serieus alternatief. Ik ben benieuwd of het
ook dit keer weer zo goed werkt.
| Datum 2e verlaging |
Stand bij 2e verlaging |
Stand na 1 jaar |
Winst |
| 20-05-1980 |
833 |
977 |
17% |
| 06-10-1981 |
856 |
944 |
10% |
| 24-08-1982 |
875 |
1.184 |
35% |
| 20-09-1984 |
1.217 |
1.298 |
7% |
| 18-04-1985 |
1.265 |
1.840 |
45% |
| 07-03-1986 |
1.700 |
2.280 |
34% |
| 14-08-1986 |
1.845 |
2.685 |
46% |
| 28-10-1987 |
1.847 |
2.150 |
16% |
| 27-07-1989 |
2.635 |
6.474 |
27% |
| 15-10-1998 |
8.299 |
10.002 |
21% |
| 31-1-2001 |
|
|
|
| |
|
|
|
| Gemiddeld |
|
|
24% |
Corne van Zeijl is hoofd Beleggingen bij Zurich, waar hij een
beleggingsportefeuille beheert. Van Zeijl schrijft zijn columns op persoonlijke
titel. Voor zijn portefeuille belegt hij alleen in fondsen met een
marktkapitalisatie van minimaal 1 miljard euro. Op moment van publicatie had Van
Zeijl geen positie in de genoemde aandelen maar posities kunnen op elk moment
veranderen. De informatie in deze column is niet bedoeld als professioneel
beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. Uw
reactie is welkom op vanzeijl@iex.nl.